۶۰ عروسی عاشقانه در خزان عمر
بیش از ۶۰ سالمند در خراسان جنوبی امسال دوباره طعم عشق، امید و زندگی مشترک را چشیدهاند؛ آماری که نشان میدهد فصل پایانی عمر هم میتواند بهاری تازه برای دلها باشد.
وقتی نام ازدواج میآید، اغلب ذهنها به سمت جوانی، شور و آغاز راه میرود. اما خراسان جنوبی در هفته گرامیداشت سالمندان، روایتی دیگر پیش رو گذاشته است؛ روایتی از عشقهایی که در غروب زندگی، روشنایی دوباره یافتهاند.
محمدحسن محمدزاده، سرپرست اداره کل ثبت احوال خراسان جنوبی، میگوید: از ابتدای سال تاکنون بیش از ۶۰ ازدواج در گروه سالمندان این استان به ثبت رسیده است؛ آماری که در نگاه نخست ساده بهنظر میآید، اما در عمق خود پیام بزرگی دارد: امید هیچگاه بازنشسته نمیشود.
از این میان، ۵۶ آقا و ۱۰ خانم بالای ۶۰ سال، تصمیم گرفتند بار دیگر همسفر مسیر زندگی شوند. آنها با امضای سندی تازه، نشان دادند عشق سن و سال نمیشناسد و دلها حتی در روزگار پیری هم میتواند تپش آغاز داشته باشد. طبق آمار، جمعیت سالمندان در خراسان جنوبی رو به افزایش است؛ اکنون 3/10 درصد از کل جمعیت استان – حدود ۸۸ هزار نفر – بالای ۶۰ سال سن دارند. همین آمارها بیانگر این واقعیتاند که جامعه سالمندان بخش پررنگی از آینده این استان خواهند بود؛ نسلی با تجربههای بسیار و نیازمند نگاه تازهای به زندگی.
محمدزاده میگوید: بیشترین ازدواج ثبتشده در میان سالمندان مربوط به شهرستان بیرجند است؛ پس از آن طبس و قاین در ردههای بعدی قرار دارند. این یعنی در هر گوشهای از استان، فرصت دوباره برای شروع هست.
شاید بتوان این آمار را تنها در قالب عدد دید؛ ۶۰ ازدواج، ۵۶ آقا و ۱۰ خانم. اما در ورای این اعداد، قصههایی نهفته است: لبخندی که بعد از سالها تنهایی بر لب نشسته، خانهای که دوباره پر از صدای خنده شده، دلهایی که در ۶۰ یا ۷۰ سالگی هنوز دنبال هم میگردند. ازدواج سالمندان را میتوان فراتر از یک آمار ساده اجتماعی دید. این پیوندها نهتنها امید و شادی را به زندگی شخصی افراد بازمیگرداند، بلکه آثار روانی و اجتماعی گستردهای دارد. در جامعهای که تنهایی سالمندان میتواند به یکی از معضلات جدی بدل شود، این ازدواجها بهمنزله راهکاری برای کاهش افسردگی، افزایش نشاط اجتماعی و تقویت حس تعلق خاطر عمل میکنند.
از سوی دیگر، حضور پررنگ سالمندان در تصمیمهای مهمی مانند ازدواج، نشاندهنده پویایی نسلهای بالاتر است؛ نسلی که میتواند همچنان الهامبخش فرزندان و نوهها باشد. وقتی جوانان ببینند پدربزرگ یا مادربزرگشان در ۶۰ یا ۷۰ سالگی هنوز به آینده لبخند میزند و زندگی تازهای آغاز میکند، معنای واقعی امید را لمس میکنند.
ازدواج سالمندان علاوه بر آثار فردی و خانوادگی، میتواند در سطح کلان هم بازتاب داشته باشد؛ بهویژه در فرهنگی مانند ایران که همواره خانواده محور اصلی زندگی اجتماعی است. چنین ازدواجهایی یادآور این حقیقتاند که خانواده صرفاً آغاز جوانی نیست، بلکه میتواند پایانی آرام و پر از عشق هم داشته باشد.
شاید کسی بگوید خزان، فصل پایان است؛ اما این آمار ثابت میکند برای بعضی دلها، پاییز همان فصل شکوفه دادن است. در میان برگهای زرد و سپید موها، هنوز میشود پیراهن سپید عروسی پوشید و دوباره به زندگی سلام کرد.