روایتی از ثبت نام دانشجویان جدید الورود دانشگاه بیرجند؛ فرزندان ایران درآغوش بیرجند

این روزها دانشگاه بیرجند به عنوان یکی از بزرگترین قطب های علمی شرق کشور جنب و جوش دیگر دارد؛ چرا که دانشجویان جدید الورود برای ثبت نام از شهرهای مختلف ایران به این جا آمده اند تا روزهای دانشجویی خود را آغاز کنند.
برخی با چمدان و کیف های بزرگ، برخی سبک بال و عده ای نیز با پدر و مادران خود برای ثبت نام آمده اند. پدران و مادرانی که امروز ثمر دادن فرزند خود را می بینند و خوشحال از اینکه دختر و پسرشان دانشجو شده او را همراهی می کنند.
ته چهره برخی از پدر و مادرها البته کمی نگرانی است. نگرانی از اینکه آیا فرزندشان سال های دوری از خانواده و غربت را تحمل کرده و یا بر او سخت خواهد گذشت. هر چند جوانان امروزی دوست دارند طعم استقلال را بچشند. به میان دانشجویان جدید الورود رفتیم و گپ و گفتی با آن ها داشتیم.

مهمانی از شیراز
زهرا خشنودی که از استان فارس و شهر زیبای شیراز برای ثبت نام به دانشگاه بیرجند آمده بود، در گفت و گو با امروز خراسان جنوبی اظهار کرد: من رشته مهندسی پزشکی قبول شدم و خوشحالم که چهار سال در بیرجند خواهم بود.
وی بیان کرد: من از قبل از بیرجند شناخت چندانی نداشتم ولی به واسطه اینکه شهر خودمان رشته مهندسی پزشکی نداشت دانشگاه بیرجند را انتخاب کردم چون به این رشته علاقه دارم.
خشنودی گفت: از بیرجند تنها یک چیز می دانستم و آن اینکه شهری در نزدیکی مشهد و از جمله شهرهای خراسان بزرگ است.دانشجوی نو ورود دانشگاه بیرجند یادآور شد: هر چند دوری از خانواده برایم سخت است ولی دوست دارم تجربه دانشجو بودن در شهر دیگر را داشته باشم چون انسان را پخته و مستقل تربیت می کند و این برای من بسیار شیرین است.دغدغه دوری از خانواده فقط برای جوانان 18 -19 ساله ای نیست که می خواهند از پدر و مادر خود جدا شوند، بلکه گاه شرایط متفاوت می‌شود.

دانشجویی با یک همسر همراه
در شبستان اطراف مسجد امام جعفر صادق(ع) دانشگاه بیرجند زن جوانی با لباس زیبای بلوچی کودکی را در آغوش دارد.
به سمت او می روم و از او می‌پرسم که آیا دانشجوی جدید الورود است که پاسخ مثبت داد و خود را عایشه کرم اندیش از شهرستان نیک شهر استان سیستان و بلوچستان معرفی کرد و گفت: رشته جامعه شناسی قبول شده است.
وی بیان کرد: هم رشته و هم شهری که قبول شده ام را دوست دارم و تنها دغدغه ام جدایی از فرزندم است چرا که نمی توانم او را با خود به خوابگاه بیاورم و مجبورم برای ادامه تحصیل دوری از او را تحمل کنم.
کرم اندیش افزود: من زود ازدواج کردم ولی همسرم همراه من است و در شرایط فعلی هم حاضر است دوری و سختی های زندگی را تحمل کند ولی من به آرزوی خود یعنی دانشجو شدن برسم و از این جهت قدردان او هستم.

بیرجند را خوب می شناسم
پرهام رهام نیز از استان خراسان رضوی و شهر مقدس مشهد مهمان مردم خراسان جنوبی شده است تا در رشته مهندسی گیاه پزشکی دانشگاه بیرجند تحصیل کند.
وی با لبخندی می گوید که از قبل با شهر بیرجند آشنایی داشته است و اقوام و فامیل در شهر ما داشته اند و از این جهت فرهنگ مردم خراسان جنوبی را چون یک همسایه قدیمی به خوبی می شناسد.
رهام تأکید کرد که هر چند دوری و جدایی از خانواده برای هر جوانی در ابتدای امر سخت است ولی باور دارد که در نهایت تجربه شیرینی را برای او رقم خواهد زد به ویژه اینکه بیرجند و مشهد فاصله زیادی با همدیگر ندارند.

خصلت نیک بیرجندی ها
برخی نو ورود مقطع کارشناسی ارشد هستند. محمد اسحاقی از استان گیلان و شهر زیبای بندر انزلی به بیرجند آمده است و در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی شیمی گرایش رنگ‌ریزی قبول شده است.وی با لبحندی می گوید: من از بندرانزلی به تهران آمده‌ام و از تهران با پرواز به بیرجند آمده‌ام تا در اینجا ادامه تحصیل دهم.اسحاقی می گوید هیج شناختی از شهر بیرجند ندارد ولی به هر کس گفته است که بیرجند قبول شده از مهربانی و خصلت های نیک مردمان این دیار برای او گفته اند و از این نظر نگرانی ندارد و خوشحال است که در بیرجند به او خوابگاه تعلق می گیرد.

تجدید پیمان با شهید گمنام
دور میز ثبت نام بسیج دانشگاه و هیئت هذهبی دانشگاه نیز شلوغ است. خیلی از جوان ها دور مزار شهید گمنام جمع می شوند و فاتحه ای می خوانند. شاید از روح شهید مدفون در مسجد امام صادق(ع) کمک می خواهند تا سال های دور از خانواده را برای آن ها سهل و آسان کند و آینده ای روشن برای آنان رقم بخورد.
از دانشگاه که بر می گردم با خودم می گویم آیا آن ها بعد از گذشت چهار سال که بیرجند را ترک کنند، این شهر را دوست خواهند داشت؟ اگر کسی از آن ها بپرسد بیرجند چگونه شهری بود چه پاسخی خواهند داد. که البته تمام این پاسخ ها بسته به نوع رفتار ما با مهمانان شهرمان دارد.باور قلبی ما بر این است که مردمان بیرجند مهمان نواز هستند و این مردمان مهمان دوست، فرزندان شیراز، مشهد، گیلان، تهران، زاهدان و ایرانشهر و… را همچون فرزندان خود می دانند و خاطره‌ای شیرین از سال‌های تحصیل در خراسان جنوبی را برای آنان رقم خواهند زد.
امید آنکه از این ظرفیت بی بدیل برای معرفی و شناساندن شهر و استان خودمان غفلت نکنیم.