پیشکسوتان را باید تاریخ زنده ورزش در رشته های مختلف دانست. با هر کدامشان که به گفتگو می نشینی، کلی خاطرات شنیدنی که بسیار آموختنی برای نسل های جدید در آن است را برایت نقل می کنند. حضور پیشکسوتان در مکان های ورزشی و احترام به کسوت و تجربه هایشان علاوه بر آثار مثبت فرهنگی می تواند مشوق خوبی برای فعالیت های نسل های جوان و نوجوان باشد. بی‌شک یکی از اموری که به پیشرفت هر هیئت ورزش کمک می کند، برنامه ریزی برای بهره بردن از تجربیات ارزنده این پیشکسوتان است.

چند نسل پیشکسوت!
اما به همت اهالی پینگ پنگ شهرستان بیرجند، در حرکتی ستودنی، پیشکسوتان چند نسل پینگ پنگ به همراه مسئولان هیئت استان، شهرستان بیرجند و رئیس اداره ورزش و جوانان بیرجند، در روستای زیبای «بوشاد» دور هم جمع شدند. کسانی که در حالت عادی، هر کدام را به تناوب بعد از مدت ها شاید بتوانی بیینی که البته در کشاکش گرفتاری های روزمره بیشتر از یک احوالپرسی مختصر و گذرا چیزی عایدت نمی شود. در میان این پیشکسوتان افرادی از دوره های مختلف زمانی را می توانی مشاهده کنی. چه آنان که در دهه 40 و 50 فعالیت می کردند مانند « محمد ساجد»، «اعتصام »، «خطیب»، و یا «محمد صحرا نورد» رئیس سابق هیئت پینگ پنگ شهرستان بیرجند که تجربه حضور در رقابت های کشوری دانشجویان دردهه 50 را دارد و… تا نسلی که بعد از سال 59 و افتتاح باشگاه خصوصی اتحاد توسط «محمد رضا عباسپور فرد»، که بعدها اولین مربی کارت دار بیرجند شد، وارد این رشته شدند. هر کدامشان که لب به سخن می گشایند، پرده از روی بخشی از تاریخ پینگ پنگ این دیار را کنار می زنند. زمانی که هنوز نه هیچ مربی مدرک داری در بیرجند بود، نه سالن استاندارد و اختصاصی وجود داشت و کمتر بازیکنی بود که یک راکت استاندار و همه چیز تمام در اختیار داشته باشد. حرکت های جدید را یا باید از کتاب های آموزشی یاد می گرفتی یا در میدان مسابقات و دیدن رقابت های بازیکنان سطح بالاتر. وقتی هم که با حریفی که بسیار فراتر از حد تو بود، روبرو می شدی در مقابل باختی که متحمل می شدی، حرکت های خاص حریف را به ذهن می سپردی و در بازگشت سعی می کردی در تمرینات آن ها را به خوبی آموخته و به کار ببری.

افتخار آفرینی در میان محدویت ها
اما جالب این که فقط چند سال لازم بود که پینگ پنگ بازان بیرجندی، با وجود همه این محدودیت ها و البته با وجود بی عدالتی هایی که گاه در انتخاب و اعزام تیم متنخب خراسان صورت می گرفت، قدرت خود را در سطح استان پهناور خراسان که به علت گستردگی و تعداد زیاد شهرستان ها، خود به اندازه یک رقابت قهرمانی کشور ابهت داشت، به نمایش بگذارند و از سال 62 به بعد ما شاهد حضور بازیکنان بیرجندی در تیم های منتخب بزرگسالان، نوجوانان و جوانان و آموزشگاه های خراسان بودیم، به نحوی که بیرجند بعد از مشهد تبدیل شد به دومین قطب پینگ پنگ خراسان. «سید مهدی حسینی» در سال 62 به همراه تیم منتختب بزرگسالان خراسان به رقابت های کشوری رفت. «علی رضا چمنی» در سال 63 به همراه تیم نوجوانان خراسان در قسمت تیمی و انفرادی عنوان قهرمانی کشور را کسب کرد. در بخش آموزشگاه ها هم در سال 64 و 65 و در میانه انبوه مدعیان از جمله نواحی مشهد، تیم پینگ پنگ دبیرستان های بیرجند نایب قهرمان استان شد و در سال 65 مرحوم «محمد رضا چمنی» که سابقه کسب مقام های زیادی در خراسان داشت، با اقتدار تمام توانست عنوان قهرمانی را در قسمت انفرادی دبیرستان های خراسان کسب کند. در سال 81 هم که البته شرایط نسبت به قبل تا حدودی بهتر شده بود هم تیم دبیرستان های بیرجند برای اولین بار توانست با غلبه بر همه حریفان از جمله نواحی قدرتمند مشهد، عنوان قهرمانی خراسان را کسب کند و «مرتضی اکبری» و «مرتضی چمنی» عنوان های دوم و سوم انفرادی خراسان را به دست آورند و بسیاری عنوان های ریز و درشت استانی دیگر که تا قبل از تشکیل استان خراسان جنوبی توسط این نسل به دست آمد. این ها البته به جز عنوان هایی بود که بازیکنان بیرجندی در رقابت های مختلف دیگر بخش ها مانند دانشجویان، بسیج، ادارات، فرهنگیان و…در خراسان کسب کردند.
موفقیت هایی که می توان گفت با توجه به امکاناتی محدودی که وجود داشت، به یک معجزه شبیه بود و البته نشان دهنده استعداد خوب و تلاش ارزشمند نوجوانان و جوانان این دیار بود.
و چه شیرین است حرمت گذاشتن به این کسوت ها، دور هم جمع شدن ها و روایت رفاقت ها و رقابت های به یاد ماندنی آن تلاش ها و کسب موفقیت هایی که با کم ترین امکانات به دست می آمد.