خراسان جنوبی در حالی به موفقیتی نسبی در جذب اعتبارات ملی افتخار میکند که سایه سنگین یک رسوایی مالی سال گذشته هنوز بر کارکرد مدیران استان سنگینی میکند. استاندار، دیروز با لحنی صریح و هشداردهنده از بازگشت بیش از هزار میلیارد تومان از اعتبارات نقدی و ۱۳ هزار میلیارد تومان از اوراق به خزانه دولت در سال قبل خبر داد؛ پولهایی که میتوانستند به توسعه و آبادانی استان کمک کنند اما به دلیل سهلانگاری و ضعف مدیریت، هدر رفتند.
این رقم نجومی بازتابی از ناکارآمدی و کمتوجهی دستگاههای اجرایی استان است که باوجود فراهم بودن منابع، در جذب و هزینهکرد اعتبارات ناموفق بودند. هاشمی با تأکید بر اینکه «امسال نباید این فاجعه تکرار شود»، دست مدیران کل استان را به عنوان پاسخگوترین حلقه این چرخه ضعیف عملکرد، پیش از هر چیز در جیب مردم گذاشت و هشدار داد که «جذب اعتبارات یکی از شاخصهای کلیدی ارزیابی مدیران کل است و هیچ مماشاتی با عملکرد ضعیف پذیرفته نخواهد شد.» خراسان جنوبی توانسته بیش از ۸۴ درصد اعتبارات را جذب کند، اما روایت تلختر، آنجاست که کمتر از ۴۰ روز به پایان سال مالی باقی مانده و پنج دستگاه اجرایی در استان زیر ۵۰ درصد جذب اعتبار داشتهاند. مدیرانی که در این شرایط بحرانی، باید با برنامهریزی دقیق و پیگیری مستمر مانع برگشت حتی یک ریال از منابع استان شوند، در عمل نشان دادهاند که یا توان کافی ندارند یا به درستی مسئولیت خود را نمیدانند؛ خطری که بارها برخی نمایندگان استان درباره جدی بودنش هشدار داده اند. این موضوع نه تنها به اعتبار مدیران ضربه زده، بلکه موجب شده سرمایههای بزرگ ملی به جای آنکه در خدمت پیشرفت و توسعه منطقه باشد، بیحاصل به خزانه بازگردد؛ خزانهای که به معنای واقعی کلمه، مظلومترین جایگاه این ناکارآمدیهاست. از سوی دیگر، این میزان برگشت اعتبار نقدی و اوراق، سیگنالی هشداردهنده برای تمامی مسئولان است تا به جای شعار و وعدههای تکراری، شجاعت و جدیت لازم برای تغییر عملکرد را به خرج دهند. چرا که هر ریال از منابع برگشتی، برابر است با فرصتی سوخته برای رشد اقتصادی، اشتغالزایی و رفع مشکلات روزمره مردم استان. هاشمی در این نشست، از مدیران خواست تا با برنامهریزی دقیق و عزم راسخ، تلاش کنند تا از برگشت منابع جلوگیری کنند و این بار درس عبرتی باشند برای تکرار نشدن چنین فاجعهای. اما آیا این حرفها به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ آیا زمان آن نرسیده که با مدیران ضعیف برخورد شود و راه برای مدیران شایسته و پیگیر هموار گردد؟ یا قرار است این چرخه معیوب همچنان ادامه یابد و هر سال، آمار بازگشت اعتبارات، نشانگر بیتدبیری و ناکارآمدی باشد؟ آیا مدیرانی که تاکنون در جذب و هزینهکرد اعتبارات موفق نبودهاند، توان و اراده اصلاح مسیر در 40 روز را دارند؟ پاسخ این سؤالها، سرنوشت توسعه خراسان جنوبی را رقم خواهد زد؛ استانی که اگر روزی بخواهد به جایگاه واقعیاش برسد، باید نخستین گام را با مدیریت مسئولانه و شفافیت بردارد.